Artykuł o metodzie

Co to jest psychologia procesu?

Psychologia zorientowana na proces jest nie tylko psychoterapią, ale również metodą własnego rozwoju oraz szeroko rozumianej pracy ze światem tj, społecznościami i organizacjami. Patrz http://www.iapop.com/ oraz http://www.iapop.com/pl/obok-worldwork/

Podstawy teoretyczne stworzone zostały przez terapeutów skupionych dawniej wokół C.G. Junga, wśród których prym wiedzie psycholog i fizyk A. Mindell. Opublikował on szereg książek opisujących techniki pracy w tej metodzie oraz relacje z warsztatów.

Patrz http://www.aamindell.net/books/

Metoda opiera się na połączeniu wiedzy z różnych dziedzin nauki nie tylko psychologii i medycyny, ale również takich jak np. teoria systemów i komunikacji, fizyka kwantowa, starożytna filozofia chińska. Podwalinę stanowią dokonania wielu psychologów w tym Freuda i Junga jako swoistych ojców.

Podstawowe założenie jest takie, że to co nam się przydarza, co nam przeszkadza, z czym się nie utożsamiamy zawiera w sobie pewną informację, która dotąd będzie nas niepokoić pod postacią symptomów cielesnych, chorób, problemów w relacjach, konfliktów i innych nie chcianych wydarzeń dopóki nie zostanie przez nas świadomie odebrana, a jej przekaz odczytany. Zatem pracując metodą psychologii procesu i odsłaniając proces stojący za wydarzeniami, uczymy się większej świadomości. Żyjąc bardziej świadomie, powiększamy swój potencjał. Według najnowszych odkryć neurofizjologii to właśnie świadomość pozwala na osiąganie tzw. wolnej woli, która nie jest nam dana z urodzenia. Jesteśmy jednymi ze zwierząt, ale nasz mózg ma znacznie większe możliwości. Stosując techniki terapeutyczne pracy z procesem możemy wpływać na niego stymulująco.

Terapeuta pracy z procesem jest tylko pomocnikiem podczas pracy własnej klienta. Pomaga mu łatwiej dotrzeć do istoty zakodowanej informacji. To klient pracuje odkrywając swój potencjał. Terapeuta pokazuje, pomaga, wykorzystując własną wiedzę i poszerzoną świadomość. Szczególne umiejętności terapeuty, a zwłaszcza jego metaumiejętności (właściwe konkretnym terapeutom) są w takiej pracy bardzo pomocne. Terapeuci szkolą się około 10 lat zanim podejmują pierwsze indywidualne terapie pod superwizją i po setkach prac praktycznych podczas warsztatów treningowych stają się bardzo wprawnymi profesjonalistami, którzy potrafią zaobserwować i powiązać kilka poziomów rzeczywistości, zwrócić uwagę na to, jaką drogą najłatwiej dotrzeć do zakodowanej informacji i w jaki sposób jej użyć do przezwyciężenia trudności. Szereg technik pomaga klientowi przekraczać własne ograniczenia zwiększając skuteczność metody.

Jest to terapia zorientowana na cel. Klient stawia sobie pytanie po co trapi go jakaś dolegliwość lub czego mu brakuje? Wspólnie z terapeutą próbują znaleźć na nie odpowiedź i wprowadzić w życie klienta nową jakość, która pojawiła się w trakcie terapii, co często uwalnia od problemów. Terapeuta nie narzuca ilości sesji. Sesja trwa zwykle godzinę. Optymalnie jest spotykać się przez pewien czas cyklicznie np. co tydzień 5, 10 lub więcej razy, co jest zależne od charakteru problemu. Jednak to klient sam decyduje o tym, czy nadal potrzebuje terapii. Zdarza się jednak, że klient rozwiązuje trapiący go problem w ciągu jednej sesji. Niektórym wprowadzenie korzystnych zmian do swojego życia zabiera kilka lat. Cykle sesji ustalane są wtedy odpowiednio do czasu i środków, jakimi dysponuje klient. Wyznacznikiem są zawsze subiektywnie postrzegane zmiany na lepsze w życiu klienta.